บทที่ ๕ ตอน : วิทยา แก้วภราดัย ถูก "คนเสื้อแดง" โห่ไล่ที่จังหวัดเชียงใหม่ !
ท่านผู้อ่านที่รักทุกท่าน ผมเขียนใบปลิวกู้ชาติผ่านไปแล้ว ๔ บท ซึ่งไม่แน่ใจว่าจะทำให้ท่านอยากอ่านต่อไปหรือไม่ จะอยากอ่านหรือไม่อยากอ่านก็ตาม ผมก็ได้ขันอาสาเขียนแล้วครับ จะขอทำหน้าที่ของผมต่อไป วันนี้เป็นใบปลิวกู้ชาติ บทที่ ๕ ขอรับ
เรื่องมีอยู่ว่า "นายวิทยา แก้วภรดาดัย" รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข เดินทางไปตรวจราชการที่โรงพยาบาลใหญ่ในจังหวัดเชียงใหม่ เมื่อวันที่ ๖ กรกฎาคม ๒๕๕๒ โดยมีคณะผู้ติดตามหลายคน เรียกว่าไปกันคณะใหญ่
ผมนั่งชมข่าวเรื่องนี้ด้วยความอยากรู้ว่าท่านรัฐมนตรีจะพูดถึงโรคร้ายที่มีชื่อว่า "หวัด ๒๐๐๙" จะเล่นงานมนุษย์ไปถึงไหน แต่ข่าวที่ผมได้ชมกลายเป็นเรื่องของคนเสื้อแดง รวมตัวกันต่อต้าน นับร้อยคน เล่นเอาบรรยากาศเศร้าไปเลย
ภาพข่าวที่ผมได้ชม เป็นภาพของคนเสื้อแดงเชียงใหม่ไม่ต้อนรับรัฐมนตรีของรัฐบาลแบบไม่ยอมให้ยืนหน้าไมค์ แถมประกาศขับไล่จนป่วนไปทั้งโรงพยาบาล นอกจากนี้ยังมีภาพตำรวจจังหวัดเชียงใหม่ต้องทำงานหนัก ปะทะกับคนเสื้อแดงรุนแรงพอสมควร แต่ไม่มีข่าวว่า่มีใครบาดเจ็บหรือไม รุ้งเช้าวันที่ ๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒
ผมตรวจข่าวบนหน้าหนังสือพิมพ์รายวันทุกฉบับ ไม่ปรากฏข่าวให้อ่าน แม้แต่คอลัมน์เดียว นับว่าเป็นการ "ปิดข่าว" ที่ได้ผลมาก
ในข่าวทีวีที่ผมชมนั้นนะ...ข่าวบอกว่านายวิทยา แก้วภราดัยหนีออกไปทางด้านหลังโรงพยาบาล แต่ได้ให้ "รถตู้" วิ่งหลอกออกมาข้างหน้า วิ่งฝ่าคนเสื้อแดงที่รวมตัวอัดแน่นอยู่ที่หน้าประตูทำให้คนเสื้อแดงคิดว่าท่านรัฐมนตรีอยู่ในรถตู้ จึงกรูเข้าไปหา แต่ไม่มีแม้แต่เงา ของท่านรัฐมนตรีจึงปล่อยให้รถวิ่งกลับออกมาอย่างปลอดภัย ท่านครับ...ผมเขียนใบปลิวกู้ชาติฉบับนี้ในเช้าวันที่ ๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒ เหลืออีก ๔ วันก็จะเป็นคิวของ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี จะไปเยี่ยมประชาชนที่จังหว้ดบุรีรัมย์ผมไม่แน่ใจว่าจะมีคนเสื้อแดงขับไล่ท่านหรือไม่
ผมได้ข่าวว่าจะขนตำรวจและทหารไปรักษาความปลอดภัย ๒๐๐๐ นาย เพื่อป้องกันการขับไล่ จะขับไล่หรือไม่ขับไล่ ไม่ใช่เรื่องแปลกดอกครับ ที่แปลกมากก็คือ "บรรยากาศของประเทศ"มันร้ายแรงถึงเพียงนี้ ทำไมเล่าจึงไม่เข้าใจว่าปัญหามันเกิดมาจากอะไร เมื่อทำเป็นไม่เข้าใจ ในที่สุดมันก็จะส่งผลเสียต่อความมั่นคงของระบอบการปกครองอย่างร้ายแรงที่สุดความร้ายแรงและความเลวร้ายมันเกิดมาจาก "ทหารชั่ว" ที่ลากรถถังออกมายึดอำนาจรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งเมื่อวันที่ ๑๙ กันยายน ๒๕๔๙ แล้วก็ฉีกรัฐธรรมนูญ ปี ๒๕๔๐ ทิ้งทั้งฉบับ แล้วพากันสร้าง "รัฐธรรมนูญเผด็จการฉบับปี ๒๕๕๐" เอาขึ้นมาใช้
พวกเผด็จการมิได้ทำเพียแค่ฉีกรัฐธรรมนูญทิ้งเท่านั้น ยังได้กล่าวร้ายป้ายสี นายกรัฐมนตรี พ.ต.ท. ดร. ทักษิณ ชินวัตร หาว่าจะเป็นประธานาธิปบดีแถมกล่าวหาคนเสื้อแดง ไม่รักเจ้าอีกด้วย กล่าวหาเช่นนี้ยังไม่พอ ยังได้เหยียบย่ำคนในชาติเดียวกันด้วยการ "ยกย่อง" คนเสื้อเหลือง พวกสันติอโศก พวกพันธมิตร และ "น้อยโบว์" ว่าเป็นคนรักชาติ เป็นผู้ปกป้องสถาบัน มันเลยกลาย เป็นว่า คนไทยคนใดก็ตาม ที่สวมใส่เสื้อแดง ล้วนแต่เป็นฝ่าย ไม่รักเจ้าทั้งสิ้น
เท่านั้นยังไม่พอ ยังได้ไล่ด่าราวี ร.ต.อ. เฉลิม อยู่บำรุง ในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย รวมไปถึงไล่ตีนายกรัฐมนตรีคนต่อมา คือ ฯพณฯ นายสมัคร สุนทรเวช" และรุนแรงถึงกับเอารองเท้าเควี้ยงใส่ที่กระทรวงไอซีที นายกรัฐมนตรีคนต่อมา คือนายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ถูกพี่น้องชาว จังหวัดนครศรีธรรมราชเล่นงาน ทั้ง ๆ ที่เป็นบ้านเกิดของตัวเอง
เรื่องไม่จบเพียงแค่นี้ นายสมัคร สุนทรเวช ถูกไล่โห่ที่สหรัฐอเมริกาอีกด้วยความเลวร้ายมันมีเชื้อมาจาก "พรรคมะแลงสาบ" พันธมิตร และ "คมช."โดยได้ฝังรูปฝังรอยจนกลายเป็น "ความคับแค้น" ให้แก่พี่น้องคนไทยร่วมชาติ ที่มีพระเจ้าแผ่นดินองค์เดียวกัน แต่ถูกกล่าวหาว่าไม่รักเจ้า ไม่มีความจงรักภักดี ว่าเข้าไปโน้น ข้อกล่าวหาอันนี้ ได้ฝังลึกลงไปที่ป้ายขนาดใหญ่ทั่วภาคอีสาน ที่เป็นป้ายของ พรรคภูมิใจไทย เขียนอย่างโก้หรูว่า "ปกป้องสถาบัน สงบ สันติ สามัคคี ทำความดีถวายพ่อ" ซึ่งมีความหมาย ว่า ถ้าประชาชนคนไหน ไม่เป็นสมาชิกพรรคภูมิใจไทย หรือไม่เป็นพวกพรรค ประชาธิปัตย์ มันหมายถึงไม่ได้ ทำหน้าที่ "ปกป้องสถาบัน" ซึ่งสรุปโดยย่อว่า มีแต่พวก "ภูมิใจไทยเท่านั้น" ที่ปกป้องสถาบัน
ท่านผู้อ่านครับ...เรื่องแบบนี้ มันเจาะลึกเข้าไปในเส้นเลือดของคนไทย อันหมายถึงหัวใจ มีแต่ความเกลียด โกรธ และชิงชัง...จนแทบว่าไม่อยากอยู่ร่วม ในสังคมเส็งเคร็งแบบนี้ ผมจึง ได้เขียนความเห็นทั้งที่ได้เขียนผ่านมา และยังจะเขียนต่อไปว่า ถ้าจะให้เหตุการณ์สงบ จะต้อง "เชิดชูทักษิณ"
หรืออีกอย่างหนึ่ง ให้เอาทักษิณกลับมาอย่างผู้ยิ่งใหญ่ ให้คน ๒ กลุ่ม หันหน้าเข้าหากัน แล้วประกาศด้วยเสียงอันดังว่า จะพร้อมใจกันปรองดองประชาชน
ถ้าไม่ยอมเช่นข้อเสนอที่ว่านี้ ประเทศไทยไม่มีวันสงบ
สถานการณ์ในปัจจุบัน ได้ส่อให้เห็นอนาคตอันเลวร้ายว่า ถ้าพรรคประชาธิปัตย์เป็นรัฐบาลก็จะเป็นได้ด้วยความอดสู ไม่อาจไปอีสานได้ จะอยูได้อย่างสนุกที่ภาคใต้เท่านั้น ในเวลาเดียวกันถ้าพรรคเพื่อไทยเป็นรัฐบาล ก็จะไปภาคใต้ไม่ได้ มึงมาสิ...กูจะฆ่ามึง คนใต้จะแก้แค้นไม่เลิก
ความเลวร้ายเยี่ยงนี้ ใครเล่าเป็นคนก่อขึ้น ?!!
โปรดอย่าถาม "วิทยา แก้วภราดัย" ท่านต้องถาม พล.อ. คมช. หลายคน ถามพรรคประชาธิปัตย์ ถามพันธมิตร และถามสันติอโศก...ถามให้ครบแล้วจะรู้ว่าอะไรคือตัวปัญหา ! คมช. โปรดอย่ารั้น ถ้าท่านรั้น พวกท่านจะทำให้ชาติไทยล่มสลาย ?!
จบบทที่ ๕ สอาด จันทร์ดี
ท่านผู้อ่านที่รักทุกท่าน ผมเขียนใบปลิวกู้ชาติผ่านไปแล้ว ๔ บท ซึ่งไม่แน่ใจว่าจะทำให้ท่านอยากอ่านต่อไปหรือไม่ จะอยากอ่านหรือไม่อยากอ่านก็ตาม ผมก็ได้ขันอาสาเขียนแล้วครับ จะขอทำหน้าที่ของผมต่อไป วันนี้เป็นใบปลิวกู้ชาติ บทที่ ๕ ขอรับ
เรื่องมีอยู่ว่า "นายวิทยา แก้วภรดาดัย" รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข เดินทางไปตรวจราชการที่โรงพยาบาลใหญ่ในจังหวัดเชียงใหม่ เมื่อวันที่ ๖ กรกฎาคม ๒๕๕๒ โดยมีคณะผู้ติดตามหลายคน เรียกว่าไปกันคณะใหญ่
ผมนั่งชมข่าวเรื่องนี้ด้วยความอยากรู้ว่าท่านรัฐมนตรีจะพูดถึงโรคร้ายที่มีชื่อว่า "หวัด ๒๐๐๙" จะเล่นงานมนุษย์ไปถึงไหน แต่ข่าวที่ผมได้ชมกลายเป็นเรื่องของคนเสื้อแดง รวมตัวกันต่อต้าน นับร้อยคน เล่นเอาบรรยากาศเศร้าไปเลย
ภาพข่าวที่ผมได้ชม เป็นภาพของคนเสื้อแดงเชียงใหม่ไม่ต้อนรับรัฐมนตรีของรัฐบาลแบบไม่ยอมให้ยืนหน้าไมค์ แถมประกาศขับไล่จนป่วนไปทั้งโรงพยาบาล นอกจากนี้ยังมีภาพตำรวจจังหวัดเชียงใหม่ต้องทำงานหนัก ปะทะกับคนเสื้อแดงรุนแรงพอสมควร แต่ไม่มีข่าวว่า่มีใครบาดเจ็บหรือไม รุ้งเช้าวันที่ ๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒
ผมตรวจข่าวบนหน้าหนังสือพิมพ์รายวันทุกฉบับ ไม่ปรากฏข่าวให้อ่าน แม้แต่คอลัมน์เดียว นับว่าเป็นการ "ปิดข่าว" ที่ได้ผลมาก
ในข่าวทีวีที่ผมชมนั้นนะ...ข่าวบอกว่านายวิทยา แก้วภราดัยหนีออกไปทางด้านหลังโรงพยาบาล แต่ได้ให้ "รถตู้" วิ่งหลอกออกมาข้างหน้า วิ่งฝ่าคนเสื้อแดงที่รวมตัวอัดแน่นอยู่ที่หน้าประตูทำให้คนเสื้อแดงคิดว่าท่านรัฐมนตรีอยู่ในรถตู้ จึงกรูเข้าไปหา แต่ไม่มีแม้แต่เงา ของท่านรัฐมนตรีจึงปล่อยให้รถวิ่งกลับออกมาอย่างปลอดภัย ท่านครับ...ผมเขียนใบปลิวกู้ชาติฉบับนี้ในเช้าวันที่ ๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒ เหลืออีก ๔ วันก็จะเป็นคิวของ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี จะไปเยี่ยมประชาชนที่จังหว้ดบุรีรัมย์ผมไม่แน่ใจว่าจะมีคนเสื้อแดงขับไล่ท่านหรือไม่
ผมได้ข่าวว่าจะขนตำรวจและทหารไปรักษาความปลอดภัย ๒๐๐๐ นาย เพื่อป้องกันการขับไล่ จะขับไล่หรือไม่ขับไล่ ไม่ใช่เรื่องแปลกดอกครับ ที่แปลกมากก็คือ "บรรยากาศของประเทศ"มันร้ายแรงถึงเพียงนี้ ทำไมเล่าจึงไม่เข้าใจว่าปัญหามันเกิดมาจากอะไร เมื่อทำเป็นไม่เข้าใจ ในที่สุดมันก็จะส่งผลเสียต่อความมั่นคงของระบอบการปกครองอย่างร้ายแรงที่สุดความร้ายแรงและความเลวร้ายมันเกิดมาจาก "ทหารชั่ว" ที่ลากรถถังออกมายึดอำนาจรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งเมื่อวันที่ ๑๙ กันยายน ๒๕๔๙ แล้วก็ฉีกรัฐธรรมนูญ ปี ๒๕๔๐ ทิ้งทั้งฉบับ แล้วพากันสร้าง "รัฐธรรมนูญเผด็จการฉบับปี ๒๕๕๐" เอาขึ้นมาใช้
พวกเผด็จการมิได้ทำเพียแค่ฉีกรัฐธรรมนูญทิ้งเท่านั้น ยังได้กล่าวร้ายป้ายสี นายกรัฐมนตรี พ.ต.ท. ดร. ทักษิณ ชินวัตร หาว่าจะเป็นประธานาธิปบดีแถมกล่าวหาคนเสื้อแดง ไม่รักเจ้าอีกด้วย กล่าวหาเช่นนี้ยังไม่พอ ยังได้เหยียบย่ำคนในชาติเดียวกันด้วยการ "ยกย่อง" คนเสื้อเหลือง พวกสันติอโศก พวกพันธมิตร และ "น้อยโบว์" ว่าเป็นคนรักชาติ เป็นผู้ปกป้องสถาบัน มันเลยกลาย เป็นว่า คนไทยคนใดก็ตาม ที่สวมใส่เสื้อแดง ล้วนแต่เป็นฝ่าย ไม่รักเจ้าทั้งสิ้น
เท่านั้นยังไม่พอ ยังได้ไล่ด่าราวี ร.ต.อ. เฉลิม อยู่บำรุง ในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย รวมไปถึงไล่ตีนายกรัฐมนตรีคนต่อมา คือ ฯพณฯ นายสมัคร สุนทรเวช" และรุนแรงถึงกับเอารองเท้าเควี้ยงใส่ที่กระทรวงไอซีที นายกรัฐมนตรีคนต่อมา คือนายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ถูกพี่น้องชาว จังหวัดนครศรีธรรมราชเล่นงาน ทั้ง ๆ ที่เป็นบ้านเกิดของตัวเอง
เรื่องไม่จบเพียงแค่นี้ นายสมัคร สุนทรเวช ถูกไล่โห่ที่สหรัฐอเมริกาอีกด้วยความเลวร้ายมันมีเชื้อมาจาก "พรรคมะแลงสาบ" พันธมิตร และ "คมช."โดยได้ฝังรูปฝังรอยจนกลายเป็น "ความคับแค้น" ให้แก่พี่น้องคนไทยร่วมชาติ ที่มีพระเจ้าแผ่นดินองค์เดียวกัน แต่ถูกกล่าวหาว่าไม่รักเจ้า ไม่มีความจงรักภักดี ว่าเข้าไปโน้น ข้อกล่าวหาอันนี้ ได้ฝังลึกลงไปที่ป้ายขนาดใหญ่ทั่วภาคอีสาน ที่เป็นป้ายของ พรรคภูมิใจไทย เขียนอย่างโก้หรูว่า "ปกป้องสถาบัน สงบ สันติ สามัคคี ทำความดีถวายพ่อ" ซึ่งมีความหมาย ว่า ถ้าประชาชนคนไหน ไม่เป็นสมาชิกพรรคภูมิใจไทย หรือไม่เป็นพวกพรรค ประชาธิปัตย์ มันหมายถึงไม่ได้ ทำหน้าที่ "ปกป้องสถาบัน" ซึ่งสรุปโดยย่อว่า มีแต่พวก "ภูมิใจไทยเท่านั้น" ที่ปกป้องสถาบัน
ท่านผู้อ่านครับ...เรื่องแบบนี้ มันเจาะลึกเข้าไปในเส้นเลือดของคนไทย อันหมายถึงหัวใจ มีแต่ความเกลียด โกรธ และชิงชัง...จนแทบว่าไม่อยากอยู่ร่วม ในสังคมเส็งเคร็งแบบนี้ ผมจึง ได้เขียนความเห็นทั้งที่ได้เขียนผ่านมา และยังจะเขียนต่อไปว่า ถ้าจะให้เหตุการณ์สงบ จะต้อง "เชิดชูทักษิณ"
หรืออีกอย่างหนึ่ง ให้เอาทักษิณกลับมาอย่างผู้ยิ่งใหญ่ ให้คน ๒ กลุ่ม หันหน้าเข้าหากัน แล้วประกาศด้วยเสียงอันดังว่า จะพร้อมใจกันปรองดองประชาชน
ถ้าไม่ยอมเช่นข้อเสนอที่ว่านี้ ประเทศไทยไม่มีวันสงบ
สถานการณ์ในปัจจุบัน ได้ส่อให้เห็นอนาคตอันเลวร้ายว่า ถ้าพรรคประชาธิปัตย์เป็นรัฐบาลก็จะเป็นได้ด้วยความอดสู ไม่อาจไปอีสานได้ จะอยูได้อย่างสนุกที่ภาคใต้เท่านั้น ในเวลาเดียวกันถ้าพรรคเพื่อไทยเป็นรัฐบาล ก็จะไปภาคใต้ไม่ได้ มึงมาสิ...กูจะฆ่ามึง คนใต้จะแก้แค้นไม่เลิก
ความเลวร้ายเยี่ยงนี้ ใครเล่าเป็นคนก่อขึ้น ?!!
โปรดอย่าถาม "วิทยา แก้วภราดัย" ท่านต้องถาม พล.อ. คมช. หลายคน ถามพรรคประชาธิปัตย์ ถามพันธมิตร และถามสันติอโศก...ถามให้ครบแล้วจะรู้ว่าอะไรคือตัวปัญหา ! คมช. โปรดอย่ารั้น ถ้าท่านรั้น พวกท่านจะทำให้ชาติไทยล่มสลาย ?!
จบบทที่ ๕ สอาด จันทร์ดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น